Het witte kerkje in Heiloo stroomt langzaam vol met 'op z'n zondags' geklede heren en dames. De meesten stappen gearmd de kerkzaal in en iedereen is een koppel. Geen toeval, Heiloo viert donderdagmiddag de diamanten (60) en briljanten (65) huwelijken van haar inwoners. Uiteraard in een kerk.
En er lijkt geen einde te komen aan de stroom van echtparen. Het zijn er zelfs zo veel dat er op het laatste moment nog snel een tafel bij moet komen. De vrijwilligers van het Witte Kerkje toveren die in een mum van tijd tevoorschijn. Gelukkig, Iedereen kan zitten. (tekst gaat verder onder de foto)
Burgemeester Mascha ten Bruggencate spreekt de bruidsparen toe. Toevallig waren haar eigen ouders die dag 55 jaar getrouwd (foto: Vincent de Vries)Maar liefst 45 echtparen vullen de kerk en er wordt voluit gekletst. Veel van hen kennen elkaar uit het dorp, of van vroeger. Of beide. Wanneer iedereen bezig is met de koffie en thee opent Burgemeester Mascha ten Bruggencate de middag. "Wat mooi om te zien dat u met zulke grote getale aanwezig bent. Zoveel zelfs, dat ze bij de kerk bang waren dat het niet zou passen." Er wordt vanuit de zaal om gegrinnikt.
Het is de eerste keer dat gemeente Heiloo jubilea met meerdere bruidsparen tegelijk viert. "Normaal gesproken ging ik als burgemeester altijd bij u thuis langs. Dus u begrijpt, dat waren heel veel gebakjes voor mij elk jaar." Opnieuw lacht de zaal, de sfeer zit er goed in. (tekst gaat verder onder de foto)
Jack en Heleen Groot hebben altijd veel samengedaan en doen dat nog altijd. Het echtpaar staat nog midden in het leven, en zelfs op de ski's (foto: Streekstad Centraal)Aan een tafel helemaal vooraan zitten Jack en Heleen Groot zichtbaar te genieten van het gezelschap. Vooral Heleen is druk bezig: "Wacht even, ik moet nog even de foto's van het eten laten zien", ze houdt enthousiast haar telefoon voor de neus van haar geïnteresseerde tafelburen. Jack, die haar aandacht probeert te trekken, moet even geduld hebben. En dat heeft hij.
Ze zijn al 60 jaar samen. "Wat het geheim is?", reageert Jack enigszins verbaasd op de vraag. "Je moet ontzettend veel belangstelling hebben voor elkaars hobby's en bezigheden", vertelt hij aan Streekstad Centraal. Het stel leerde elkaar kennen in Amsterdam, waar ze samen feestjes organiseerden op de middelbare school. En hobby's hebben ze nog altijd. Best Veel eigenlijk. Niet alleen zeilen ze graag, ze staan ook nog steeds op de ski's. En ze doen het samen. (tekst gaat verder onder de foto)
Peter Vennik van de Historische Vereniging Heiloo laat een foto zien van 'bromsnor' Waterdrinker. Dat roept heel wat herinneringen op in de zaal (foto: Streekstad Centraal)Is het dan altijd gezellig in huize Groot? Volgens Heleen niet: "Soms denk ik: wat moet ik met die hufter? En dan denkt hij: wat moet ik met dat takkewijf?", vertelt ze openhartig. "Maar als je daar elke keer sterker uitkomt, dan ben je steenrijk", zegt ze vol trots. Volgens Heleen wist Mies Bouwman een goed huwelijk het beste te vatten: 'Je samen verheugen op morgen'. "Zo blijf je elkaar dingen gunnen", besluit Heleen.
"Nu is het tijd voor míj́n praatje." Peter Vennik van de Historische vereniging Heiloo laat foto's zien van het Heiloo van de jaren '60 en vertelt er de verhalen bij. Een feest der herkenning voor het publiek. Vooral de foto van 'bromsnor' Waterdrinker roept reacties op, al is dat niet per se positief. "Een gewichtige man", is alles wat Peter erover hoeft te zeggen. De vele verhalen, slechte bedrijfsslogans en bijzondere nieuwsberichten van vroeger zorgen voor veel hilariteit in de zaal. (tekst gaat verder onder de foto)
Marianne en Jos Bennis houden het ook al lang uit met elkaar. "Je moet niet op alle slakken zout strooien" geeft Marianne als tip (foto: Streekstad Centraal)Ook meneer en mevrouw Bennis zitten te genieten. "Ik gebruik altijd de achternaam van mijn man, want in die tijd was dat zo", zegt Marianne wanneer ze zich voorstelt. Ze heeft een nuttige tip voor een goed huwelijk: "Nooit gaan slapen zonder dat je een ruzie hebt goedgemaakt", zegt ze beslist.
Maar volgens Marianne moet je het vooral niet overal over eens zijn: "Er moet altijd wel een beetje strijd blijven, dan blijft het een beetje interessant." Haar man Jos neemt het leven zoals het komt, vertelt ze. "Hij klaagt nooit. Maar dat is soms ook irritant. "Als ik dan zelf wat te klagen heb, voel ik me meteen bezwaard", lacht ze.
Tussen de lunch door worden er aan de lopende band herinneringen gedeeld en wanneer er een wijntje of biertje gedronken kan worden, is het feestje helemaal compleet. Op naar de volgende gelukkige huwelijksjaren. (hoofdfoto: Vincent de Vries)
